Beleggers en analisten maken regelmatig gebruik van fundamentele en technische analyse om de prijsbewegingen van effecten te onderzoeken en erop te anticiperen. Hoewel beide worden gebruikt om inzicht te geven in de markten en hun prijzen, is er een aanzienlijk verschil tussen de twee.

Wat is fundamentele analyse?

In eenvoudige bewoordingen evalueert de fundamentele analyse effecten door hun intrinsieke waarde te onderzoeken. Bij het toepassen van fundamentele analyse doen investeerders en analisten grondig onderzoek naar de algemene economie en de sector waarin ze geïnteresseerd zijn, evenals de financiële gezondheid van individuele bedrijven.

Om specifieker te zijn, de fundamentele analyse omvat alle belangrijke statistieken en indicatoren, waaronder winst, uitgaven, activa, schulden, verplichtingen en meer.

Wat is technische analyse?

In tegenstelling tot fundamentele analyse, is technische analyse gericht op het detecteren van marktkansen door statistische informatie te analyseren, met name de prijs en het volume van een effect. Technische analisten baseren hun overtuigingen op de veronderstelling dat alle fundamenten al in de prijs zijn ingebakken, dus er is geen significante reden om ze nauwkeurig te bekijken.

Daarom vertrouwt de technische analyse, in plaats van zich te concentreren op intrinsieke waarde, op aandelengrafieken om bepaalde patronen en trends te identificeren om toekomstige prijsbewegingen te voorspellen.

De belangrijkste verschillen

De benadering voor het evalueren van aandelen tussen fundamentele en technische analyse is vanaf het begin anders. Dit komt omdat technische analisten doorgaans beginnen met het bestuderen van prijsgrafieken, terwijl fundamentele analisten eerst naar de financiële overzichten van een bedrijf kijken.

Meer specifiek richt fundamentele analyse zich op het evalueren van de intrinsieke waarde van een bedrijf door de balans en financiële en kasstroomoverzichten te analyseren. Om dit te doen, negeren analisten en investeerders de verwachte toekomstige cashflowwaarden.

Als de aandelen van een bedrijf onder de vastgestelde intrinsieke waarde worden verhandeld, wordt dit over het algemeen gezien als een aantrekkelijke investeringsmogelijkheid. Aan de andere kant, als de prijs van het aandeel boven de intrinsieke waarde handelt, wordt het aandeel als te duur beschouwd.

Afgezien van de verschillen in algemene benadering, verschillen fundamentele en technische analyse ook qua tijdshorizon. Normaal gesproken richt fundamentele analyse zich meer op het identificeren van investeringsmogelijkheden op de lange termijn, in tegenstelling tot technische analyse die een kortetermijnbenadering hanteert.

Technische analisten analyseren bijvoorbeeld prijsgrafieken die kunnen worden weergegeven om de prijsbewegingen over een week, een enkele dag of zelfs een paar minuten weer te geven, vergeleken met fundamentele analyse die gegevens omvat die meerdere kwartalen of jaren beslaan.

Technische analisten letten ook altijd op steun en weerstand, de twee belangrijkste prijsniveaus die worden gebruikt voor de analyse van toekomstige prijstrends.

Weerstand vertegenwoordigt het prijsniveau waarbij de verkoopinteresse sterk genoeg is om te voorkomen dat de prijs van het effect verder stijgt. Omgekeerd is ondersteuning de prijszone waar de kooprente wordt verhoogd, zodat de dalende beveiliging niet verder in prijs daalt, waardoor de kans groter wordt dat deze "stuitert" en de trend omkeert.

Bovendien moeten beleggers die fundamentele analyse gebruiken soms lang wachten voordat ze de intrinsieke waarde van een bedrijf in de markt kunnen identificeren. Deze beleggers zijn van mening dat de prijs van een effect op korte termijn verkeerd is geprijsd, ervan uitgaande dat er in de toekomst een correctie zal plaatsvinden - een proces dat zelfs meerdere jaren kan duren.

De meeste informatie die door fundamentele analisten wordt beoordeeld, is de informatie die driemaandelijks of jaarlijks wordt bekendgemaakt, zoals financiële overzichten en wijzigingen in de winst, in vergelijking met technische analyse die zich richt op informatie die elke dag verandert. Dit is een van de redenen waarom fundamentele analyse een tijdsbestek voor de lange termijn gebruikt, aangezien de gegevens die worden gebruikt om de analyse uit te voeren, aanzienlijk langzamer worden gegenereerd en vrijgegeven.

Gezien alle verschillen tussen fundamentele en technische analyse, verschillen de twee ook in termen van hun uiteindelijke doel. Met andere woorden, degenen die op technische analyse vertrouwen, richten zich doorgaans op het detecteren van marktkansen op korte en middellange termijn om winst te maken, terwijl beleggers die fundamentele analyse gebruiken langetermijnbewegingen maken en wedden op de toekomst van de onderliggende bedrijfsactiviteiten van een bedrijf.

Het is veilig om te zeggen dat technische analyse in het verleden vaak is bekritiseerd vanwege zijn validiteit. Hoewel de meerderheid van de Wall Street-analisten de voorkeur geeft aan fundamentele analyse, zijn er nog steeds veel bedrijven die ook technische analisten inhuren.

Degenen die sceptisch zijn over technische analyse en de efficiëntie ervan, baseren hun kritiek voornamelijk op de Efficient Market Hypothesis (EMH) die beweert dat de meeste van de eerdere informatie al in de voorraad is geprijsd.

Anders gezegd, deze hypothese stelt dat effecten altijd tegen hun werkelijke marktwaarde worden verhandeld, wat betekent dat het idee achter de intrinsieke waarde en ondergewaardeerde/overgewaardeerde aandelen niet relevant is. Als zodanig stelt de EMH dat niemand beter kan presteren dan de bredere markt door markttiming en ondergewaardeerde aandelen en dat de enige manier om substantieel rendement te behalen is door te beleggen in risicovollere activa.

Ze samen gebruiken

Hoewel fundamentele en technische analyse over het algemeen als exact tegengesteld worden beschouwd bij het analyseren van effecten, geven sommige beleggers er de voorkeur aan om de twee methoden samen te gebruiken om hun beleggingssucces te vergroten.

Een veelvoorkomend voorbeeld hiervan is het gebruik van fundamentele analyse om een ondergewaardeerd aandeel te detecteren en vervolgens technische analyse toe te passen om het beste in- en uitstappunt te identificeren. Deze aanpak kan vruchten afwerpen, vooral wanneer de beveiliging extreem oversold is, hoewel een te vroege verhuizing tot aanzienlijke verliezen kan leiden.

Technische analyse kan ook bijzonder succesvol zijn om aantrekkelijke instappunten te detecteren voor groeiaandelen die in opkomst zijn. Aandelen met hoge groeipercentages en lucratieve waarderingen zien vaak grote prijscorrecties, en in dit geval kan technische analyse worden gebruikt om oversoldniveaus te detecteren.

Het is belangrijk om te weten dat aandelen lange tijd hoger kunnen blijven stijgen nadat ze overgewaardeerd zijn. Dat is de reden waarom het verkopen van beveiliging alleen omdat deze overgewaardeerd is, kan leiden tot het mislopen van een aanzienlijke prijsrally en daarom kunnen handelaren prijs- en volumetrends analyseren om de beveiliging vast te houden totdat het momentum vervaagt.

Aan de andere kant, als een effect rond zijn reële waarde handelt, zou het niet verrassend zijn om de prijs te consolideren of binnen zijn bereik te blijven handelen. In dat geval kunnen handelaren vertrouwen op technische indicatoren om binnen dat bereik te blijven, terwijl de basisprincipes van de beveiliging hetzelfde blijven.

Bovendien zullen handelaren die afhankelijk zijn van technische analyse soms de basisprincipes van de beveiliging analyseren om hun besluitvormingsproces te versterken. Een technische handelaar zou bijvoorbeeld een break-out kunnen overwegen voorafgaand aan een winstrapport en de fundamenten van het aandeel bekijken om te zien of het bedrijf naar verwachting de winstverwachtingen zal overtreffen.

Fundamentele en technische analyse worden ook vaak samen gebruikt om de belegger een breder en duidelijker beeld te geven van de huidige markt. Bovendien kijken sommige technische handelaren eerst naar prijsgrafieken en analyseren vervolgens de fundamenten om erachter te komen of er voldoende vraag en aanbod is om de prijs te verhogen door middel van ondersteunings- of weerstandsniveaus.

Conclusie

Het belangrijkste doel van fundamentele analyse is het bepalen van de intrinsieke waarde van een aandeel. Beleggers die afhankelijk zijn van fundamentele analyse, zoeken naar effecten die ondergewaardeerd zijn en richten zich vaak op het maken van langetermijnbewegingen. Daarentegen kijken handelaren die technische analyse toepassen in de eerste plaats naar de prijs en het volume van het effect, waarbij ze vaak de fundamenten negeren.

Sommige experts gebruiken de twee methoden echter samen. Een veelvoorkomend voorbeeld hiervan is het gebruik van fundamentele analyse om een ondergewaardeerd aandeel te detecteren en vervolgens de technische indicatoren te analyseren om de beste entry- en exitpunten te detecteren.